Een groep jongeren laten werken aan een groot project, waarbij ieder met zijn eigen talenten een bijdrage kan leveren. Dat klinkt idealistisch. Het Hoornbeeck College in Gouda geeft een inspirerend voorbeeld dat hopelijk voor navolging zorgt.
We gaan terug naar december 2024. Het begint al te schemeren en aan het eind van de middag lopen verschillende bezoekers de school binnen. Ze komen om te dineren en bij binnenkomst valt op dat de jongeren die er zijn, wat zenuwachtig heen en weer lopen en dat de aula speciaal versierd is voor deze gelegenheid. De schooldag zit er nog niet op! Voor een aanzienlijke groep studenten gaat het echte werk nu pas beginnen!
Echte werk
Over een half uur zullen er naar verwachting minstens vijftig gasten komen eten, en er nog moet best wat geregeld worden. Een van de docenten neemt de leiding en geeft de laatste instructies. Alle jongens in witte blouse en een nette broek luisteren aandachtig en sporen elkaar soms ook aan. De strakke blikken op de gezichten toont dat het echte werk na maanden voorbereiden bijna gaat beginnen.
In een tijd waarin de arbeidsmarkt vraagt om ondernemende, flexibele en communicatief vaardige jongeren, vormt Meat and Eat een krachtig antwoord
Kees Boer, Linda Trouborst en Leen Paans zijn de docenten die dit project coördineren. Aan het project nemen zo’n dertig studenten van de opleidingen Commercie en Business Services deel. Voordat zij aan de slag mochten in het pop-uprestaurant, doorliepen zij eerst een sollicitatieprocedure – net als in het echte werkveld. Deze gesprekken werden niet door docenten gevoerd, maar door derdejaars studenten van de opleiding Retailmanager. Zo deden de toekomstige managers waardevolle ervaring op in het voeren van sollicitatiegesprekken, terwijl de eerstejaars studenten leerden hoe zij zich professioneel presenteren en wat er bij een sollicitatie komt kijken. Een win-winsituatie waarin beide groepen leerden vanuit hun eigen rol en verantwoordelijkheid.
Voorafgaand spreek ik een oud-leerling. Stef Boon is een van de jongens die meedraaide in het project. ‘Eerst moesten we zelf veel uitzoeken en kregen we vrijheid, maar het was goed dat de docenten op een gegeven moment de leiding namen. Anders was het niet goed gekomen, denk ik.’ Hij volgde eerst de opleiding Onderwijsassistent, maar is later overgestapt op Commercie.
Stef vindt het mooi om met elkaar zo’n project te doen. Hij heeft zich binnen dit project voornamelijk beziggehouden met het beheren van de website. ‘Voorafgaand aan dit project zijn we bij stichting Ontmoeting geweest. Dat was indrukwekkend om te zien. Je krijgt een heel ander beeld bij dak- en thuislozen. Daarom is het goed om ons voor deze stichting in te zetten.’
Ondertussen worden de eerste gasten al bediend. Onder de bezoekers zijn ouders, opa’s en oma’s, bekenden en docenten. Veel mensen zitten met een glimlach aan tafel en de stemming zit er goed in. De gasten die komen eten, krijgen voor € 32,50 een driegangenmenu, waarvan de opbrengst volledig naar stichting Ontmoeting gaat. Als je de menkaart bekijkt, is er genoeg keuze.
Shaggie
Uit de keuken wordt er druk uitgeserveerd en de jongeren lopen heen en weer met drankjes en borden met eten. Ze nemen de taak als gastvrouw en -heer uiterst serieus. ‘Is alles naar wens, meneer?’ vraagt Brecht Burger vriendelijk in het voorbijgaan. Hij vindt het ‘echt genieten’.
Bij een observatie van de keuken valt op dat er druk wordt gewerkt, maar daarnaast moet er ook ruimte zijn voor ontspanning. ‘Even een shaggie, man, het is echt stressen’, zegt een van de jongens. ‘Nu nog niet hoor! Eerst die patat bakken’, zegt weer een ander. Bij het frituren wordt er ingeschat hoeveel porties friet er nodig zijn, maar de jongens moeten zelf natuurlijk ook eten. ‘Zo, even wat patat eten, hoor. Deze zijn echt lekker!’ Een uitgehongerde jongere begint aan zijn verlate avondeten.
Verwachtingsmanagement
Thiemo Oldenhage heeft samen met Gijs van der Heijden de leiding over de financiën. Eerstgenoemde vertelt opgewekt: ‘Het is de eerste keer dat we dit project draaien en dan is niet alles gelijk duidelijk. Wel vond ik het heel interessant om bezig te zijn met de begroting, administratie, beheren van de kassa. Je bent veel aan het samenwerken en je ziet dat iedereen vanuit zijn of haar eigen talenten bezig is met een gezamenlijk doel.’
Enerzijds werkt het goed om studenten vrijheid te geven, anderzijds is het nodig dat ze een duidelijk einddoel voor ogen hebben. Er moet door de docenten aan verwachtingsmanagement gedaan worden, want niet alle studenten kunnen (al) de verantwoordelijkheid aan.
Meat
De bundeling van talenten spreekt jongeren aan. Ze zijn blij dat ze met een gerichte taak bij kunnen dragen aan een groter geheel. Eigenaarschap geven draagt bij aan motivatie en de studenten zijn vaak tot veel meer in staat dan in eerste instantie gedacht wordt. Welke lessen kunnen er getrokken worden als je als school zo’n project op poten wilt zetten?
Begin op tijd, want er komen altijd onvoorziene omstandigheden. Daarnaast is het belangrijk het project ruimschoots onder de aandacht te brengen. In de aanloop naar dit project werd er druk reclame gemaakt via LinkedIn. Verder kwam in al die maanden niemand op de gedachte het oorspronkelijke “meat” te vervangen door “meet”.
Het doel van dit project is dat er vakoverstijgend wordt geleerd, maar bovenal dat leren betekenisvol wordt gemaakt. Meat and Eat is ook een mooi voorbeeld van samenwerkend leren. Studenten zijn niet langer individuele “studenten” in de klas, maar teamleden met een gedeeld einddoel. Docenten vervullen hierbij de rol van coach en procesbegeleider, wat leidt tot meer eigenaarschap en betrokkenheid. In dit proces zie je studenten verantwoordelijkheid nemen, beslissingen nemen en leren van fouten. Dat is wat onderwijs echt effectief maakt.
In een tijd waarin de arbeidsmarkt vraagt om ondernemende, flexibele en communicatief vaardige jongeren, vormt een project als Meat and Eat een krachtig antwoord. Het project biedt niet alleen een veilige omgeving om te experimenteren, maar helpt studenten ook hun talenten te ontdekken en verder te ontwikkelen.
De meerwaarde? Studenten ronden een vak niet af met een cijfer, maar met ervaring, zelfvertrouwen én een goed verhaal voor hun cv.