We hebben een goede boodschap te vertellen in het gezin en in het onderwijs, stelt Aletta de Vos-de Pater. 'De Bijbel begint en eindigt met een huwelijk. God heeft zoveel rijke bedoelingen met relaties. Dat mogen we uitdragen naar de jongeren die op ons pad komen.'
U woont als Nederlandse in Duitsland. Hoe bent u daar terechtgekomen?
Aanvankelijk ging ik naar Duitsland om op een Bijbelschool te werken, waar ik mijn man ontmoette. Inmiddels wonen we in een klein dorpje, waar de meesten rooms-katholiek zijn. Het hele culturele leven is daarmee verbonden. Ons werk bestaat uit pionieren. Het kost tijd om vertrouwen te winnen en contacten te krijgen met de mensen hier. Soms voelt het als ploegen op rotsen, doordat deze plek geestelijk donker is. Mensen zijn gesloten; er is ook veel bijgeloof. De weinige gelovigen die hier hebben gewoond, zijn weer weggetrokken. We zijn hier op basis van de overtuiging dat God ons hier wil hebben.
U schreef een boek over relatievorming. Wat was de aanleiding hiertoe?
'De aanleiding om dit boek te schrijven, was het leed in huwelijken en gezinnen dat ik om me heen zag. Daarnaast had ik mijn vragen bij de verkeringscultuur in de reformatorische gezindte. Ik zag veel overeenkomsten met de seculiere datingscultuur.
In onze maatschappij wordt verliefdheid afgeschilderd als iets wat je overkomt zoals een auto-ongeluk, maar dan met fijne gevolgen. Ik geloof niet dat we overgeleverd zijn aan ons gevoelsleven. Deze gedachte gaat ook vaak samen met de overtuiging dat je een relatie weer kunt verbreken als het je niet bevalt, waardoor er in de tienerjaren al een “scheidingsmindset” gecreëerd wordt. Liefde gaat niet over wat je kunt halen bij een ander, maar wat je de ander kunt geven.
‘Liefde gaat niet over wat je kunt halen bij een ander, maar wat je de ander kunt geven’
Aletta de Vos
Relatievorming gaat over volwassenheid: een prachtig geschenk dat in de toekomst ligt. Je kunt Bijbels gezien alleen een relatie aangaan als je in staat bent om verantwoordelijkheid te dragen voor die relatie. Wij proberen onze kinderen van jongs af te leren wat echte liefde betekent. Daarbij vertellen we dat ze vertrouwend de toekomst tegemoet kunnen gaan wat relaties betreft, en dat verliefdheid en verkering geen kinderthema’s zijn. God bracht Eva naar Adam, en zo mogen zij vertrouwen dat God ook betrokken wil zijn bij de vorming van een relatie als ze volwassen zijn. We bidden of God de ouders van de toekomstige partners van onze kinderen wijsheid wil geven in de opvoeding, maar dat ze bovenal mogen leven tot Gods eer.'
Wat zou u ouders hierover mee willen geven?
Spreek al op jonge leeftijd met je kinderen over seksualiteit en relaties, voordat anderen invloed uit gaan oefenen op het denken van je kinderen. Leer ze zo vroeg mogelijk over het prachtige plan dat God gemaakt heeft voor man en vrouw. Leer ze dat God hen mannelijk en vrouwelijk gemaakt heeft. En wees er juist in deze tijd als ouder op gericht om van jongs af een duidelijke gerichtheid te hebben dat je je jongen op wilt voeden tot een volwassen man, en je dochter tot een volwassen vrouw.
Welke goede boodschap hebben we als docenten in het christelijk onderwijs?
'Als docent is het belangrijk om je te focussen op wat het wel is, in plaats van de klem te leggen op uitzonderingen. Draag uit dat God met iedereen een weg heeft. Bij Hem is er geen doodlopende weg, hoe je gevoelsleven ook in elkaar steekt. Daarnaast is het belangrijk om in individuele gesprekken met studenten oog te hebben voor waar ze zitten. Geloven ze dat hun verlossing ligt in Jezus' borgwerk? Of lopen ze vast, twijfelen ze aan het bestaan van God? Loods hen niet waar jij ze hebben wilt, maar begin bij de belevingswereld van de student.
En houd ondertussen Gods rijke bedoelingen met het huwelijk voor ogen. De jaren voor een huwelijk zijn bedoeld als voorbereiding, waarin het een belangrijke opdracht is om geoefend te worden in zelfbeheersing en zelfverloochening. Het Bijbelse denken staat haaks op het seculiere gedachtegoed. Jezus gaf in Zijn tijd al antwoorden die dwars tegen de stroom in gingen Als christenen worden we uitgedaagd om antwoorden op moeilijke vragen te geven, juist ook op dit gebied, als het dwars tegen de stroom in gaat.'
‘Ik denk dat de christenheid daar behoefte aan heeft: dat problemen aangepakt worden bij de bron’
Aletta de Vos
Hoe hebben we daarin oog voor veiligheid?
'Er ligt een grote druk op christelijke scholen. Die druk ontstaat mijns inziens juist door de lobby van de wokebeweging, en niet door het feit dat zij geen ruimte hebben voor jongeren die worstelen met hun identiteit. Christelijke jongeren willen niet met deze wokebeweging geassocieerd worden, waardoor het voor hen juist onveilig voelt als ze met hun seksuele worstelingen openbaar komen.
In Amerika helpt de hulpverleningsorganisatie Pure Life Ministries mensen die zware seksuele problematiek hebben en in de gewone hulpverlening uitbehandeld zijn. Volgens hun visie is er voor ieder een uitweg. In de hulpverlening richten ze zich niet op de seksuele problematiek, maar op het hart van de mens, de zondige natuur en neigingen van het hart. Dit probleem wordt intensief aangepakt door bidden en werken. In de meeste gevallen kunnen deze mensen na een paar maanden terugkijken en concluderen: we hebben niet over mijn seksuele problemen gesproken, maar die berg is weg. Doordat ze een weg van vernieuwing, reiniging en bekering hebben bewandeld, zijn de veel diepere hartsproblemen en zonden aangepakt, en zijn de seksuele problemen als vanzelf verdwenen. Ik denk dat de christenheid daar behoefte aan heeft: dat problemen aangepakt worden bij de bron. Dat we ons niet alleen richten op seksuele problematieken, maar op de wereld die erachter kan schuilen.'