• Gesprek
  • Mijn vak
Maarten van Zetten

Een warm onthaal

Voorheen dacht Frank Jans beroepsmatig alle kanten op te kunnen, maar hij ziet nu dat in de praktijk je carrière wordt bepaald door de kansen die voorbij komen.

Hij vond veel dingen leuk, maar kwam na zijn opleiding in de sales terecht. Later werd dat meer IT, en dan met name ontwikkelen en standaardiseren van software. Uitdagingen gaat hij graag aan en zo vond hij zijn weg binnen het beheer van software. ‘De zichtbare, transparante kant van de non-profitwereld is mij altijd goed bevallen.’ Dit deed de IT’er zestien jaar, maar onderweg was er al een (interne) verschuiving. ‘Klanten het beste adviseren is niet altijd wat ook optimaal voor het bedrijf is.’ Dat vond hij een lastige afweging. Zijn werk werd gewaardeerd, maar de harde kant van sales trok hem steeds minder.

Meteen om

Begin 2020 vallen bij het softwarebedrijf klappen. ‘Een lockdown, onze klanten stellen zaken veiligheidshalve uit en er kwam overbezetting.’ Vanuit de vrijwillige vertrekregeling ging Frank op zoek naar een functie die voor hem zinvoller voelde. In het jaar dat voor hem ligt, neemt hij een loopbaancoach in de arm. Van aanbiedingen uit de IT-wereld wordt hij niet meer warm. Als hij belangeloos iets mag doen, gingen zijn gedachten uit naar iets met evangelisatie, vluchtelingen of het helpen van zijn naasten. ‘Toen ik de advertentie zag om mentor te worden in een cluster 4-klas op de Jacobus Fruytier Scholengemeenschap, besloot ik te gaan kijken. Na die dag reed ik weg en was ik al om.’ Bij een andere sollicitatie in de IT zat hij bij de laatste twee, maar Frank belt af.

De eerste meters

In zijn eerste jaar wilde hij zien of het onderwijs bij hem past, anders zou hij altijd nog kunnen terugkeren naar de IT. De eerste momenten op de Jacobus Fruytier Scholengemeenschap voelden als een warm onthaal. ‘Komt u straks bij mij in de klas lesgeven?’ liet zien dat leerlingen er wel vertrouwen in hadden. ‘Je bent wat ouder en hebt een achtergrond in de IT. Dat geeft deze doelgroep vertrouwen.’
Dat was vooraf, maar toen begon het lesgeven. ‘Het moeilijkste vond ik om sancties uit te delen.’ Bij zijn eigen kinderen gaat dat op een natuurlijke manier, hier moest hij dat echt leren. Ervaring met jeugdwerk helpt. ‘Als ik straf moet geven, hoeft de relatie niet onder druk te staan.’ Zonder ervaring is het flink wennen, maar op twee dagen werkt de leraar samen met een onderwijsassistent. ‘Dat scheelt enorm, ik leer er veel door.’ Lesgeven was heel basaal in het begin. ‘Leerlingen zijn veel complexer dan software. Ik had het woord “klassenmanagement” nog nooit gehoord.’
Op het voortgezet speciaal onderwijs zijn de leerlingen soms wat jonger dan de doelgroep waar Frank ervaring mee heeft vanuit het 16+-verenigingswerk. ‘Wel geef ik les in de bovenbouw, dat scheelt al.’ Gelijk verbetert hij zichzelf. ‘Pas gaf ik twee maanden les in een brugklas. Heerlijk hoe puur ze zijn. Ik kan nog niet zeggen welke doelgroep mij het beste ligt.’ Frank is werkzaam op zijn “oude” middelbare school. Hij is altijd met veel plezier naar school gegaan. Het bevalt ook nu weer goed en hij roemt de positieve sfeer. Doordat hij zijn zwarte krullen in de tussentijd is kwijtgeraakt, kan hij best wel incognito rondlopen. Hij is geen voorstander van studeren en gelijk terugkomen op je oude school. ‘Ik zie het als een verrijking dat je eerst werkervaring opdoet in het bedrijfsleven. Ik had dat niet willen missen.’

‘Leerlingen zijn veel complexer dan software’

Frank Jans

Zingeving

‘U bent niet die harde, strenge leraar, maar u bent ook niet soft en laat niet alles toe’, geven de leerlingen hem terug. Frank vindt het erg belangrijk om een goede relatie met de leerlingen op te bouwen. Deze uitspraak van leerlingen is voor hem dan ook een groot compliment. Elke werkdag start hij met een half uur dagopening. Dat is vanuit de Bijbel gericht op het nu. ‘Heel waardevol. Je geeft het evangelie écht mee.’ Bij Frank in de klas zitten leerlingen van klas 2 tot en met 5. ‘Mooi als je dagelijks met de jongeren in gesprek mag gaan over de zaken die er echt toe doen.’
Leerlingen helpen Frank ondertussen met wennen. ‘De allereerste dag stond ik alleen voor de groep. Leerlingen vertelden mij dat zij nooit gezamenlijk hoeven te bidden voor de lunch en dat zij in de kantine eten mochten halen. Dat vond ik apart, maar ze stoven het lokaal uit. Er bleven er twee achter. Toen hoorde ik dat het er toch wat anders aan toegaat.’
Het lag in de lijn der verwachting dat Frank economie of informatica zou gaan studeren, maar het werd godsdienst op Driestar educatief. ‘Voor mij is het belangrijk iets te studeren wat ik zinvol vind en wat voldoening geeft.’ Dat geeft het zeker, als je Frank vurig verder hoort gaan. ‘Colleges volgen we met een heel diverse groep. Tijdens en na dat soort momenten steek je veel op. Online de les volgen, is een drama voor mij. Ik sla informatie beter op als ik in de collegebanken zit.’ Generiek kan Frank dit direct toepassen voor de klas, maar dat geldt niet voor alles. Dat leert hem kaderen en hij bedenkt zelf passende werkvormen.

Wennen

Van ’s morgens vroeg tot half vijf is hij bezig. ‘Ik werk direct alles uit na de lessen, dan ben ik ook echt klaar.’ Vroeger begon hij de werkweek met een stand-up en was hij heel veel bezig met strategie, jaarplannen en de toekomst. ‘Nu gaat het vooral over vandaag en dit schooljaar.’ Het ligt natuurlijk wel genuanceerder, maar Frank vindt dat in het onderwijs vooral in het bedrijf wordt gewerkt. ‘Dat is erg wennen, helemaal als je uit een managementfunctie komt.’ Procesmatig ziet hij dat verschillende zaken wel efficiënter kunnen. ‘Juist van aan het bedrijf werken, wordt de school beter.’ Zijn werk doet hij met veel plezier. En daar kwam nog een voordeel bij voor Frank: ‘Omdat mijn vrouw ook in het onderwijs werkt, begrijpen we elkaar als we ’s avonds tijdens de koffie onze werkdag evalueren.’


Reactie van Erik van den Belt, teamleider cluster 4.

‘De overstap van Frank heeft ons een betrokken, enthousiaste en leergierige docent opgeleverd. Het was voor beiden afwachten hoe de overstap zou uitpakken. Franks motivatie om iets voor leerlingen te betekenen, gaf dat we alle vertrouwen hadden in zijn stap. Hij wil in een goede relatie met leerlingen zoeken naar wat voor hen het beste is. Na een jaar kunnen we terugkijken op een juiste keuze. We willen Frank complimenteren voor zijn enorme drive om zich te ontwikkelen tot een goede docent, waarbij hij zichzelf regelmatig kwetsbaar opstelde om te leren van alle voorkomende situaties. Deze eigenschap is denk ik ook de sleutel tot deze succesvolle overstap vanuit het bedrijfsleven naar het onderwijs: ben je intrinsiek gemotiveerd om te leren van de leerlingen en je collega’s en zie je hierbij de leerling achter het gedrag?’

Beeld: Hilliene Fotografie

Terug naar overzicht