De zon verdrijft de kou op het plein. In de gang snort de verwarming zachtjes. De stoelen zijn nagenoeg gevuld als de dag opstart. Een opgetogen sfeer hangt in het lokaal.
Tijdens het praktisch werk stuiten we op heel wat ondeugd. We zoeken om het weer recht te trekken; het blijkt onhaalbaar. We houden even onze adem in. Na zo’n moment kan het zomaar ineens omslaan.
Ineens staat de wagen stil. Ze pakt haar brood niet van de tafel. Verdrietig staart ze van de een naar de ander. Na een enkele minuut bied ik haar mijn hand. ‘Kom, samen.’
De boterham belandt op haar bord. Dan stopt het proces opnieuw. Het welbekende broodbeleg ligt op een ander plaats. We gunnen haar de tijd. Na vijftien minuten heeft ze ineens de slag te pakken.
Na de maaltijd weigert een ander. Hij wil niet. Iedere poging slaat hij in de wind. Met een duidelijke stem laat ik weten teleurgesteld te zijn.
Onder de gymles verschijnt hij ineens, samen met de juf, huilend in het lokaal. Gymmen lukt niet. Eerst goedmaken, met meester. Een stevige omhelzing volgt. Zijn lichaam trilt, hij snikt het uit. Getroffen door zijn verdriet overpeins ik mijn woorden.
Na een half uur staat hij opnieuw voor me. Hij draait mijn bureaustoel en ploft op mijn been. We sturen een foto naar huis. Het verdriet is geweken. De balans lijkt weer gevonden.
Vlak voor het naar huis gaan fluistert hij: ‘Meester, ik vind jou lief.’ Zo sluiten we de dag goed af. Zijn blik, zijn gesnik; ik zal het niet snel vergeten.
En zijn woorden? Die bewaar ik in mijn hart.
Toffe gasten
De een ziet een beperking
Voor een ander is het vrijheid
Spreek in plaats van gehandicapt
Liever van anders begaafd
Mijn eigen talenten
Mogelijkheden en oplossingen
Eigen manieren, omgangsvormen
Maken mij zo prachtig uniek
Zie je een boos gezicht
Wees verzekerd
Er zit veel meer achter
Dan enkel een boze emotie
Onbegrip, puzzeltijd
Onverwachte verandering
Schakeltijd, aanpassen
Tot het plaatje weer klopt
Geef me de tijd
Niet omdat ik
Een loopje
Met je wil nemen
Begrens en beweeg
Met hartelijke betrokkenheid
En laat het me zien
Ik ben het waard
Wij leren onze meester
Vertragen en verder kijken
Te denken in kleine stappen
Met meer dan tien mogelijkheden
We hebben zoveel te geven
Puurheid en vriendelijkheid
Oprechte interactie
En onbevangen liefde
Wij brengen kleur in je dag
Liefde en humor zijn twee woorden
Die ons regelrecht leiden
Naar de warmte van ons hart
Voor je het weet
Sluit je ons in je hart
Met vrolijkheid en liefde
Om te koesteren, iedere dag